دوستان و دشمنان! رسانه ای خداقوت !!

محسن سراجی

در گذشته افراد از طریق خانواده، مدرسه و محیط‌ های عمومی جامعه‌پذیر شدن را فرا می‌گرفتند، اما امروزه، رسانه‌های جمعی نیز عاملی در جهت اجتماعی شدن افراد هستند  که می توانند ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی را به اعضای جامعه منتقل ‌کنند. واژه‌ی رسانه در زبان فارسی واژه‌ی نسبتاً جدیدی می باشد که گاه به معنای مفرد و گاه به معنای جمع به کار می‌رود، و معادلی برای واژه‌ی (Medium) به معنای رسانه و نیز  (Media) رسانه‌ها است.مأموریت رسانه، رساندن است: رساندن حرف‌ها و پیام‌ها و دیدگاه‌های مخاطب به فرد یا افراد دیگر و معمولاً آنچه به‌عنوان رسانه در گفتگوها و مقالات و نوشته‌های ما مورداستفاده قرار می‌گیرد، به رسانه‌های ارتباطی (Communication Media) اشاره دارد.

بنا بر تعاریف مختلف پیام یا محتوا، مخاطب و بستر ارتباطی اصلی‌ترین مؤلفه‌های یک رسانه را تشکیل می‌دهند. در مقیاس شهری نیز معمولاً رسانه‌هایی مشغول به فعالیت هستند که با تمرکز بیشتری بر مسائل، مشکلات و دغدغه‌های شهروندان می‌پردازند که می‌تواند شامل روزنامه‌ها، شبکه‌های بومی و حتی بسترهای آنلاین باشد.

با توجه به موضوعات مطرح‌شده و درصورتی‌که بسیاری از رسانه‌ها با بودجه بیت‌المال تأمین می‌شوند چرا شهرداری بین رسانه‌ها فرق گذاشته و آن‌ها به دوستان و غیردوستان تقسیم کرده است؟ علت خط کشی شهرداری بین رسانه های رسمی و دارای مجوز چیست ؟

طراح گرافیک” جواد صابری ، منصوره موسوی

مقالات

زیباسازی شهری در مشهد؛ میان سیاست‌زدگی و خلا نهادی

تأسیس سازمان زیباسازی شهرداری مشهد، نه‌تنها می‌تواند با تمرکز وظایف و منابع، ساختار حکمرانی شهری را در حوزه سیما و منظر ارتقا دهد، بلکه به‌عنوان نهاد سیاست‌گذار، ناظر و بهره‌بردار صنایع خلاق هنری، زمینه را برای مشارکت هنرمندان، معماران، طراحان و گروه‌های مردمی در تولید محتوای بصری و محیطی شهر فراهم می‌کند.

استقبال از کدام بهار!

"استقبال از بهار" در مشهد بدون استراتژی مدون، شفافیت و رویکرد مردم‌محور تنها ظاهری فریبنده است و به نتیجه‌ای پایدار منجر نمی‌شود.

درهای نیمه‌باز حوزه هنری خراسان

حوزه هنری خراسان نیاز به توجه به همه هنرمندان، نوسازی تیم‌های کارشناسی، و تعامل با نسل زد و رسانه‌ها دارد تا به جایگاهی مؤثر دست یابد.

چرا انجام کار هنری در مشهد سخت است !

چالش‌های هنری مشهد شامل نظارت‌های سخت‌گیرانه، کمبود تخصص، عدم حمایت مالی، نبود روحیه تیمی و کمبود سواد هنری است.